[KrzysiekIno]

Nie przewidziałem. Myślę, że na nasze konfro wystarczy. Może kiedyś układy damy? xd

[Stary Człowiek i Może]

A tak poważnie, to podoba mi sie Twoja propozycja, choć faktycznie, trochę skomplikowana punktacja, ale tylko trochę.

Może jeszcze przejście ze zwisu w poziomce do wagi przodem ?

[KrzysiekIno]

To już w innej kategorii oceniać. xd trudne ćwiczenie. To nie moja propozycja, ja ją trochę zmodyfikowałem:d

[Stary Człowiek i Może]

To już w innej kategorii oceniać. xd trudne ćwiczenie. To nie moja propozycja, ja ją trochę zmodyfikowałem:d

no w innej, np jako drugie ćwiczenie.

[KrzysiekIno]

Pomyślimy. Trzeba dać słabszym zawodnikom szansę. Coś czuję, że bdb poziom reprezentujesz, skoro takie ćwiczenia proponujesz.

---

To i tak są jeszcze błędy.
Kiedyś były takie konfrontacje.

[Tullar]

Pomijając fakt, jak ciężko jest dla każdego ruchu dobrać parametry oceny dla kolejnych progresji, to ten system opiera się na fałszywym założeniu, że można wyznaczyć zestaw liniowych funkcji, ważących kolejne wariacje ćwiczenia:

Xi = Aij * Xj, gdzie Xi, Xj są całkowite i oznaczają odpowiednio ilość powtórzeń i/j wariacji, a Aij to rzeczywisty współczynnik, będący stosunkiem wag przypisanych tym wariacjom.

W praktyce będziemy mieć do czynienia z funkcjami nieliniowymi:

Xi = Aij(Xi, Xj) * Xj, gdzie Aij będzie funkcją nieliniową z Z^2 -> R ( C^2 -> R w polskiej, szkolnej notacji ),

w prostych słowach, inna będzie relacja, między trudnością wykonania pierwszych 5-10 podciągnięć i 1-2 podciągnięć na jednej ręce, a 11-20 podciągnięć a 3-4 podciągnięć na jednej ręce (liczby wzięte z d*py). Wzrost trudności danego wyczynu, wraz z zwiększającą się ilością powtórzeń, dla kolejnych progresji ćwiczenia, nie jest liniowy :/.

[Damian]

Pomijając fakt, jak ciężko jest dla każdego ruchu dobrać parametry oceny dla kolejnych progresji, to ten system opiera się na fałszywym założeniu, że można wyznaczyć zestaw liniowych funkcji, ważących kolejne wariacje ćwiczenia:

Xi = Aij * Xj, gdzie Xi, Xj są całkowite i oznaczają odpowiednio ilość powtórzeń i/j wariacji, a Aij to rzeczywisty współczynnik, będący stosunkiem wag przypisanych tym wariacjom.

W praktyce będziemy mieć do czynienia z funkcjami nieliniowymi:

Xi = Aij(Xi, Xj) * Xj, gdzie Aij będzie funkcją nieliniową z Z^2 -> R ( C^2 -> R w polskiej, szkolnej notacji ),

w prostych słowach, inna będzie relacja, między trudnością wykonania pierwszych 5-10 podciągnięć i 1-2 podciągnięć na jednej ręce, a 11-20 podciągnięć a 3-4 podciągnięć na jednej ręce (liczby wzięte z d*py). Wzrost trudności danego wyczynu, wraz z zwiększającą się ilością powtórzeń, dla kolejnych progresji ćwiczenia, nie jest liniowy :/.

Widzę,że mamy matematyka na forum

[KrzysiekIno]

Jednak ciągle to samo ćwiczenie jest. W gimnastyce opiera się też na tym samym z tym, że przy połączeniach elementów np b+d dostajemy 0,6pkt i chyba jeszcze dodatkowe jakieś punkty za połączenie, więc Twoja teoria bardziej pasuje do tego przykładu aniżeli do mojej proponowanej punktacji. Ja tylko podałem przykład pojedynczego cwiczenia na podstawie oceniania fig.

[Tullar]

Anywho, moją sugestią nie byłoby robienie iluś kategorii, według jakiejś idei, że dla każdego muszą być równe szanse (zresztą, chyba mamy za małą społeczność, żeby się dzielić nie wiadomo jak), ale za to sięganie po konkurencje z większego spektrum ćwiczeń, niż tylko wyczyny siłowe.
Choć to częściowo już było realizowane, były różne pozycje statyczne, a zanim się zarejestrowałem to chyba pojawiały się także ćwiczenia dynamiczne. Można wrzucić coś stricte gibkościowego / na balans, żeby rzucić koksom wyzwanie, a dać pole do popisu osobom, o mniejszej sile, jeśli inne cechy trenują dostatecznie zawzięcie .

Choć ja tam postuluje pompki w mostku, na jednej ręce, na wierzchu nadgarstka i szpagat poprzeczny .

[zahir]

Gibkościowe też były. Np. podpór tyłem.