[BeF1990]

Dobry pomysł z tym tematem.
Jak wygląda mój trening? Sprawa wcale nie jest taka prosta jak by się mogło wydawać... Dlaczego? Ponieważ od dłuższego już czasu zrezygnowałem z "treningów" na rzecz czegoś nieporównywalnie lepszego. Zamiast wydzielać konkretną ilość czasu na trening, teraz staram się ćwiczyć przez cały czas. Jeden dzień, to jeden wielki trening.

Każdy z nas się rusza, przez cały czas, nie mamy innego wyjścia... Jakby natura chciała abyśmy się nie ruszali to prawdopodobnie bylibyśmy roślinami, na szczęście nie jesteśmy. Mamy mózg i ciało, które jest stworzone do tego aby się ruszać. Pozostaje jedynie kwestia tego jak się ruszamy. Czy nasz ruch ogranicza się do pozycji siedzącej - destrukcyjnej dla naszego ciała, czy jesteśmy aktywni?

Moje podejście do treningu, do ruchu, moje spojrzenie na temat aktywności fizycznej, jej celów oraz ogólnie kierunku jaki powinni obierać ludzie chcąc stać się sprawni jest mocno związane z formą aktywności fizycznej, z której się wywodzę. Swoją przygodę z treningiem fizycznym i aktywnością fizyczną na poważnie zacząłem w 2005 roku od Parkour. Na początku była to zwykła fascynacja i sposób spędzania wolnego czasu, jednak z czasem przerodziła się w pasję. Swoją przyszłość zawodową związałem obecnie z branżą fitness, która jest aktualnie strasznie pokręcona i nieobliczalna. Łatwy dostęp do informacji (media, internet, itp.) spowodował, że w świadomości ludzi przewija się masa błędnych przekonań i stereotypów związanych z aktywnością fizyczną (i nie tylko oczywiście). Staram się teraz wnieść do niej wszystko to, co sam wyniosłem przez wszystkie te lata. Mogę powiedzieć, że Parkour mnie ukształtował i wskazał konkretny kierunek...
Uważam, że człowiek powinien przede wszystkim dążyć do bycia wszechstronnie sprawnym. Bieganie, skakanie, rzucanie, dźwiganie, podciąganie, wspinanie, czworakowanie, pływanie, turlanie i cała masa innych ruchów jest wpisana w nasze DNA i towarzyszy nam od zarania gatunku ludzkiego. Ograniczanie się do konkretnej dyscypliny sportowej, specjalizacja i dążenie do bycia najlepszym w wąskiej dziedzinie ruchowej jest upośledzające dla zwykłego człowieka. Specjalizacje zostawmy zawodowcom, którzy żyją z uprawiania konkretnego sportu. Natomiast reszta niech skoncentruje się na aktywności, która będzie nieść ze sobą jedynie pozytywne działania na nasze zdrowie. Bo co jest ważniejsze od zdrowia?

Z tego właśnie powodu postanowiłem ćwiczyć tak aby przekładało się to bezpośrednio na moje zdrowie i sprawność. Zamiast siedzieć przed komputerem na wygodnym fotelu przy biurku, siedzę w pełnym przysiadzie (ass to grass) lub w siadzie japońskim (seiza) przy niziutkim stołeczku z Ikea na którym stoi monitor i komputer. Za każdym razem kiedy przechodzę obok drążka - zwisam lub się podciągam. Codziennie wiele razy na dobę wykonuję rożne ćwiczenia po kilka powtórzeń lub kilka minut... Przypomina to smarowanie gwintów, o których pisał wielokrotnie Pavel Tsatsouline jednak ja staram się to wszystko robić w taki sposób aby jak najmniej przypominało "trening". Pod koniec dnia okazuję się, że "nie trenując" wykonałem więcej powtórzeń i spędziłem więcej czasu nad ćwiczeniami, niż bym de facto poświęcał dany czas na trening.

Od niedawna zmieniłem również znacząco same cele treningowe... Wcześniej skupiałem się głównie na sile. Teraz rozumiem, że budowanie siły w ciele, które ma pełno ograniczeń jest jak budowanie wieżowca na piasku. Cała moja uwaga została aktualnie skierowana na przywrócenie utraconej mobilności. Rodzimy się przecież w pełni mobilni, każdy nasz staw nie po to posiada dany zakres ruchu aby go z czasem tracić. Jak możemy mówić o rozwoju fizycznym skoro na przestrzeni lat jedynie co osiągamy to istny regres... Fajnie, że umiem stać na rękach, wyciskać połowę masy ciała w military press z kettlem na rękę, robić z takim ciężarem przysiady na jednej nodze, podciągać się, robić wspieranie ciągiem, TGU z pięćdziesięciokilogramową sztangą i masę innych fajnych rzeczy skoro tak prymitywny ruch jak pełny skłon na prostych nogach z głową poniżej kolan sprawia mi trudność. To naprawdę super, że robię te wszystkie rzeczy wciąż posiadając ograniczone biodra itp.
Najgorsze jest jednak to, że nawet ze swoimi ograniczeniami i tak jestem sprawniejszy od 99% bywalców klubów fitness, siłowni, box'ów itp... Ludzie dzisiaj nie potrafią wykonać podstawowych, pierwotnych wzorców ruchowych jak przysiad, zresztą co tu mówić o przysiadzie? Ludzie nie potrafią prosto stać, prawidłowo oddychać ale zupełnie nie przeszkadza im to uczęszczać na zajęcia CrossFit, na których nauczą się jak NIEpoprawnie się podciągać, robić przysiady z ciężarem zewnętrznym, wskakiwać na pudło i całą masę innych pogłębiających dysfunkcje czynności.

Ups... Jak zwykle zjechałem trochę z tematu. Sorki.
Tak więc aktualnie pracuję przede wszystkim nad swoją mobilnością, paradoksalnie jakby wcale nie trenując.

Polecam każdemu spróbować, a jeśli chciałby ktoś dowiedzieć się więcej to zapraszam serdecznie na Bądź kulturalny fizycznie.
Pozdrawiam