2014-11-03, 20:53
Przewroty w przód i w tył są często pogardliwie nazywane fikołkami. Większość osób zaczynających swą przygodę z gimnastyką nie jest zainteresowana ich treningiem. Kojarzą się z lekcjami wf, często prowadzonymi bez ładu i składu. W dodatku wydają się całkiem niepotrzebne, bo przecież wszyscy chcą "robić siłę".
Tymczasem w sekcjach gimnastycznych sprawa wygląda inaczej i robi się tam nieskończone warianty zarówno przewrotu w przód, jak i w tył. Podczas jednego z naszych seminariów instruktorskich trener Michał Bogus wysunął wręcz tezę, że cała gimnastyka opiera się na przewrocie w tył i sylwetkach gimnastycznych. Można by nie brać poważnie takiego stwierdzenie młodego trenera gdyby przez kolejne dwie godziny szczegółowo i wręcz łopatologicznie nie udowodnił wszystkim zebranym, że ma rację. Poza tym międzynarodowe sukcesy jego podopiecznych potwierdzone ostatnio w Cottbus i Pradze udowadniają, że Michał naprawdę zna się na zaawansowanej gimnastyce.
Skąd w ogóle wzięły się przewroty w gimnastyce i czemu pierwotnie miały służyć? Przede wszystkim bezpiecznemu upadaniu. Była to umiejętność niezwykle istotna zarówno przy treningu na przyrządach gimnastycznych, jak i w służbie, bo dzisiejsza gimnastyka ma swoje korzenie w treningu wojskowym a twórca jej nowożytnej odmiany Friedrich Ludwig Jahn był pruskim oficerem, który przyrządy gimnastyczne wprowadził jako udoskonalenie treningu wojskowego. Wkrótce okazało się jednak, że potencjał tkwiący w tych ćwiczeniach jest dużo, dużo większy.
Przewroty uczą zarówno koordynacji, bo trzeba zgrać wiele różnych ruchów, jak i naturalnych, poprawnych nawyków (głowa do klatki, ułożenie barków, grupowanie się itp.). Oswajają błędnik, dają poczucie bezpieczeństwa przy upadku itp. itd. Są swoistym alfabetem gimnastycznym. Jeśli nauczysz się prawidłowego przewrotu w przód, to nauczysz się również salta w przód, bo będziesz umiał się prawidłowo zgrupować i nie będziesz się bał, że spadniesz na głowę. Zniknie również strach przy staniu na rękach, bo jak nie wyjdzie, to po prostu miękko przetoczysz się w przód. Z kolei nie nauczysz się kołowrotu olbrzyma bez opanowania przewrotu w tył. Gdy przyjrzeć się strukturze ruchu to takie proste, tymczasem wciąż wiele osób chce robić olbrzyma bo jest widowiskowy a szkoda im czasu na "fikołki". To tak, jakby chcieć nauczyć się pisać wiersze bez znajomości alfabetu.
Jak w każdym elemencie gimnastycznym, tak i w przewrotach występuje wiele rodzajów progresji. Zaczynając od wersji kucznej, przez pełne przewroty, przewroty o nogach rozkrocznych, nogach prostych (tu już zaczyna się hardcore
), przewrót w tył do stania na rękach, przewroty o rękach prostych, przewrót w tył o rękach prostych do stania na rękach (robi np. Rafał, Mrówek i Newcio), przewrót w przód z fazą lotu popularnie zwany "lotką" i wiele, wiele innych. Każdy z nich ma swój sens i ma za zadanie wnieść nas na wyższy poziom gimnastyczny, bo realnie przekłada się na inne elementy. Przy tym niektóre z nich są naprawdę widowiskowe i co ważne potrafią sprawić wiele frajdy. Serdecznie zapraszam do spróbowania a na zachętę wrzucam "lotkę" w wykonaniu trenera Różańskiego
Tymczasem w sekcjach gimnastycznych sprawa wygląda inaczej i robi się tam nieskończone warianty zarówno przewrotu w przód, jak i w tył. Podczas jednego z naszych seminariów instruktorskich trener Michał Bogus wysunął wręcz tezę, że cała gimnastyka opiera się na przewrocie w tył i sylwetkach gimnastycznych. Można by nie brać poważnie takiego stwierdzenie młodego trenera gdyby przez kolejne dwie godziny szczegółowo i wręcz łopatologicznie nie udowodnił wszystkim zebranym, że ma rację. Poza tym międzynarodowe sukcesy jego podopiecznych potwierdzone ostatnio w Cottbus i Pradze udowadniają, że Michał naprawdę zna się na zaawansowanej gimnastyce.
Skąd w ogóle wzięły się przewroty w gimnastyce i czemu pierwotnie miały służyć? Przede wszystkim bezpiecznemu upadaniu. Była to umiejętność niezwykle istotna zarówno przy treningu na przyrządach gimnastycznych, jak i w służbie, bo dzisiejsza gimnastyka ma swoje korzenie w treningu wojskowym a twórca jej nowożytnej odmiany Friedrich Ludwig Jahn był pruskim oficerem, który przyrządy gimnastyczne wprowadził jako udoskonalenie treningu wojskowego. Wkrótce okazało się jednak, że potencjał tkwiący w tych ćwiczeniach jest dużo, dużo większy.
Przewroty uczą zarówno koordynacji, bo trzeba zgrać wiele różnych ruchów, jak i naturalnych, poprawnych nawyków (głowa do klatki, ułożenie barków, grupowanie się itp.). Oswajają błędnik, dają poczucie bezpieczeństwa przy upadku itp. itd. Są swoistym alfabetem gimnastycznym. Jeśli nauczysz się prawidłowego przewrotu w przód, to nauczysz się również salta w przód, bo będziesz umiał się prawidłowo zgrupować i nie będziesz się bał, że spadniesz na głowę. Zniknie również strach przy staniu na rękach, bo jak nie wyjdzie, to po prostu miękko przetoczysz się w przód. Z kolei nie nauczysz się kołowrotu olbrzyma bez opanowania przewrotu w tył. Gdy przyjrzeć się strukturze ruchu to takie proste, tymczasem wciąż wiele osób chce robić olbrzyma bo jest widowiskowy a szkoda im czasu na "fikołki". To tak, jakby chcieć nauczyć się pisać wiersze bez znajomości alfabetu.
Jak w każdym elemencie gimnastycznym, tak i w przewrotach występuje wiele rodzajów progresji. Zaczynając od wersji kucznej, przez pełne przewroty, przewroty o nogach rozkrocznych, nogach prostych (tu już zaczyna się hardcore
), przewrót w tył do stania na rękach, przewroty o rękach prostych, przewrót w tył o rękach prostych do stania na rękach (robi np. Rafał, Mrówek i Newcio), przewrót w przód z fazą lotu popularnie zwany "lotką" i wiele, wiele innych. Każdy z nich ma swój sens i ma za zadanie wnieść nas na wyższy poziom gimnastyczny, bo realnie przekłada się na inne elementy. Przy tym niektóre z nich są naprawdę widowiskowe i co ważne potrafią sprawić wiele frajdy. Serdecznie zapraszam do spróbowania a na zachętę wrzucam "lotkę" w wykonaniu trenera Różańskiego