2014-03-04, 00:06
Pomijając fakt, jak ciężko jest dla każdego ruchu dobrać parametry oceny dla kolejnych progresji, to ten system opiera się na fałszywym założeniu, że można wyznaczyć zestaw liniowych funkcji, ważących kolejne wariacje ćwiczenia:
Xi = Aij * Xj, gdzie Xi, Xj są całkowite i oznaczają odpowiednio ilość powtórzeń i/j wariacji, a Aij to rzeczywisty współczynnik, będący stosunkiem wag przypisanych tym wariacjom.
W praktyce będziemy mieć do czynienia z funkcjami nieliniowymi:
Xi = Aij(Xi, Xj) * Xj, gdzie Aij będzie funkcją nieliniową z Z^2 -> R ( C^2 -> R w polskiej, szkolnej notacji
),
w prostych słowach, inna będzie relacja, między trudnością wykonania pierwszych 5-10 podciągnięć i 1-2 podciągnięć na jednej ręce, a 11-20 podciągnięć a 3-4 podciągnięć na jednej ręce (liczby wzięte z d*py). Wzrost trudności danego wyczynu, wraz z zwiększającą się ilością powtórzeń, dla kolejnych progresji ćwiczenia, nie jest liniowy :/.
Xi = Aij * Xj, gdzie Xi, Xj są całkowite i oznaczają odpowiednio ilość powtórzeń i/j wariacji, a Aij to rzeczywisty współczynnik, będący stosunkiem wag przypisanych tym wariacjom.
W praktyce będziemy mieć do czynienia z funkcjami nieliniowymi:
Xi = Aij(Xi, Xj) * Xj, gdzie Aij będzie funkcją nieliniową z Z^2 -> R ( C^2 -> R w polskiej, szkolnej notacji
),w prostych słowach, inna będzie relacja, między trudnością wykonania pierwszych 5-10 podciągnięć i 1-2 podciągnięć na jednej ręce, a 11-20 podciągnięć a 3-4 podciągnięć na jednej ręce (liczby wzięte z d*py). Wzrost trudności danego wyczynu, wraz z zwiększającą się ilością powtórzeń, dla kolejnych progresji ćwiczenia, nie jest liniowy :/.