2013-06-18, 14:10
Zgadzam się, wysiłek musi być niewielki i trwać co najmniej 20 minut. Zreszta przy wysiłku większym łatwo popaść w "beztlenowość". Natomiast co do machania ciężarami, to na "tlenowość" wysiłku wpływa nie to, czy akurat oddychamy, lecz ilość tlenu znajdującego się we krwi. Tak więc wstrzymanie oddechu przy wyciskaniu nie spowoduje, że wysiłek będzie beztlenowy, chyba, że robimy naprawdę duża ilość powtórzeń. No ale wtedy nie mówimy już o dużych przyrostach masy.
Jeszcze parę informacji na temat wytrzymałości zaczerpniętych z książki Delaviera:
Stała energia mięśniowa pochodzi z tłuszczów. Niezbędny jest do niej wysiłek tlenowy, gdyż tlen jest nieodzownym składnikiem do spalania tłuszczów. Jakiekolwiek niedobory pod tym względem skutkują spadkiem wydajności mięśniowej. wytrzymały mięsień to taki który ma wyjątkową zdolność do spalania tłuszczów. Zależy to od:
- dostępu do tlenu
- zdolności włókien mięśniowych do przetworzenia tłuszczów w energię.
Ćwiczenia fizyczne poprawiają te parametry poprzez:
- Lepsze dotlenienie mięśnia. Trening zagęszcza sieć naczyń krwionośnych wobec czego więcej krwi może krążyć w mięśniach. Krew osoby aktywnej fizycznie jest też bogatsza w krwinki czerwone (transportujące krew)
- Lepsze spalanie tłuszczów. Trening wytrzymałościowy pobudza działanie enzymów mięśniowych odpowiedzialnych za przekształcanie tłuszczów w energię oraz podwyższa liczbę mitochondriów odpowiedzialnych za proces przekształcania tłuszczów w energię.
Dzięki dwóm powyższym zjawiskom u osoby wytrenowanej ciężko jest spowodować niedotlenienie mięśnia pomimo intensywnego wysiłku. Jest to niesamowita adaptacja organizmu. Gdyby jej nie było, niedotleniony mięsień spalałby przede wszystkim cukry. Ponieważ rezerwy cukrowe organizmu są ograniczone, stan taki nie trwałby długo i miałby negatywne konsekwencje dla układu mięśniowego powodując katabolizm (co często się zdarza u nie wytrenowanych ludzi zbyt intensywnie podchodzących do ćwiczeń). Ponadto przy spalaniu cukrów powstaje wiele elementów zanieczyszczających takich jak kwas mlekowy, które ograniczają siły witalne organizmu i utrudniają regenerację.
Reasumując: wysiłek tlenowy i beztlenowy to sprawa indywidualna i w dużej mierze zależy od stopnia wytrenowania. U doświadczonego sportowca trenującego wytrzymałościowo osiągnięcie punktu cross over (momentu w którym mięsień przechodzi w stan niedotlenienia) będzie trudnym zadaniem. Natomiast osoba początkująca zbyt intensywnie podchodząca do ćwiczeń stosunkowo łatwo może przyprawić się o katabolizm, zakwasy itp.
Jeszcze parę informacji na temat wytrzymałości zaczerpniętych z książki Delaviera:
Stała energia mięśniowa pochodzi z tłuszczów. Niezbędny jest do niej wysiłek tlenowy, gdyż tlen jest nieodzownym składnikiem do spalania tłuszczów. Jakiekolwiek niedobory pod tym względem skutkują spadkiem wydajności mięśniowej. wytrzymały mięsień to taki który ma wyjątkową zdolność do spalania tłuszczów. Zależy to od:
- dostępu do tlenu
- zdolności włókien mięśniowych do przetworzenia tłuszczów w energię.
Ćwiczenia fizyczne poprawiają te parametry poprzez:
- Lepsze dotlenienie mięśnia. Trening zagęszcza sieć naczyń krwionośnych wobec czego więcej krwi może krążyć w mięśniach. Krew osoby aktywnej fizycznie jest też bogatsza w krwinki czerwone (transportujące krew)
- Lepsze spalanie tłuszczów. Trening wytrzymałościowy pobudza działanie enzymów mięśniowych odpowiedzialnych za przekształcanie tłuszczów w energię oraz podwyższa liczbę mitochondriów odpowiedzialnych za proces przekształcania tłuszczów w energię.
Dzięki dwóm powyższym zjawiskom u osoby wytrenowanej ciężko jest spowodować niedotlenienie mięśnia pomimo intensywnego wysiłku. Jest to niesamowita adaptacja organizmu. Gdyby jej nie było, niedotleniony mięsień spalałby przede wszystkim cukry. Ponieważ rezerwy cukrowe organizmu są ograniczone, stan taki nie trwałby długo i miałby negatywne konsekwencje dla układu mięśniowego powodując katabolizm (co często się zdarza u nie wytrenowanych ludzi zbyt intensywnie podchodzących do ćwiczeń). Ponadto przy spalaniu cukrów powstaje wiele elementów zanieczyszczających takich jak kwas mlekowy, które ograniczają siły witalne organizmu i utrudniają regenerację.
Reasumując: wysiłek tlenowy i beztlenowy to sprawa indywidualna i w dużej mierze zależy od stopnia wytrenowania. U doświadczonego sportowca trenującego wytrzymałościowo osiągnięcie punktu cross over (momentu w którym mięsień przechodzi w stan niedotlenienia) będzie trudnym zadaniem. Natomiast osoba początkująca zbyt intensywnie podchodząca do ćwiczeń stosunkowo łatwo może przyprawić się o katabolizm, zakwasy itp.