2014-10-28, 01:15
Poczytałem, więc mogę się teraz dopiero szerzej wypowiedzieć:
Książka jest zbliżona do tego co Tsatsouline pisał w "Jak ćwiczyć z odważnikami kulowymi".
Ćwiczeń naprawdę masa, ale niektóre dla mnie są o wiele za ciężkie, a niektórych nawet się boję próbować.
To z biblioteki, więc i tak sobie zeskanuję, będę mógł się podzielić.
Generalnie jest to kompletny przewodnik treningowy, plan buduje freestyle'owo (jak w "Jak ćwiczyć odważnikami kulowymi"), zalecana długość treningu to około 30min - też jak u Caculina, natomiast ćwiczenia są podzielone na cztery poziomy trudności.
Pierwszy to ćwiczenia z jednym odważnikiem trzymanym oburącz (A), aczkolwiek jest to opisane tak:
"(...) stojąc w rozkroku chwytamy odważnik (dowolną ręką) za uchwyt w ten sposób, aby palce ręki skierowane były do tyłu. Drugą ręką obejmujemy jak najwygodniej rękę, która uchwyciła odważnik, po czym wykonujemy ćwiczenie.",
drugi to ćwiczenia z odważnikiem trzymanym jednorącz (B), trzeci to z dwoma odważnikami ©.
Niektóre ćwiczenia w poziomach się powtarzają (np. wymachy, wyciskanie itp), ale niektóre są specyficzne dla danego poziomu (np. w ćwiczeniach z kettlem jednorącz są różne wariacje wstawania).
Dodatkowo jak opanujemy poprzednie poziomy, jest rozdział p.t. "Żonglerka", tam ćwiczenia polegają na podrzucaniu, obracaniu itd odważnika, a także ćwiczenia z partnerem - wtedy odważnik przerzuca się między sobą).
Żeby przejść do etapu "żonglerki" każą nam opanować w dość wysokim stopniu (bo autor pisze: "kiedy atleta lekko operuje odważnikami wszystkich wag, gdy opanował wszystkie opisane ćwiczenia w podnoszeni i oswoił się z używaniem ciężaru(...)", w książce mowa jest o odważnikach o wadze 17,5, 25, 32,5kg (polskich) i klasycznych - 16, 24, 32 (pudowych, rozsyjskich) wszystkie ćwiczenia, których jest dla etapu A - 30, B - 31, C - 42.
Jeszcze przed samymi wskazówkami dot. zasadniczego treningu mamy rozdział p.t. "Ogólne zasady dla ćwiczących":
1. Dobór odważników,
2. Miejsce ćwiczeń,
3. Ubiór,
4. Postawa,
5. Organizacja ćwiczeń,
6. Dawkowanie ćwiczeń,
7. Kolejność ćwiczeń,
8. Rozgrzewka,
9. Ogólne wskazówki metodyczne,
10. Wskazówki higieniczne,
11. Oddychanie,
12. Samokontrola.
Może trochę w niepoprawnej kolejności to opisałem, ale wydaje mi się, że przejrzyście.
Podsumowując - myślę, że nawet w dzisiejszych czasach jest to bardzo fajny podręcznik dla odważnikowców. Ćwiczenia może nie są tak skrupulatnie opisane jak w obecnie wydawanych książkach, ale mimo to naprawdę sporo można się nauczyć.
Są ćwiczenia, na które chyba bym sam nawet nie wpadł, przykładowo - wyciskanie z pozycji mostka na głowie.
Ale też masa ćwiczeń jest takich samych, jakie opisuje Pavel (wymachy, wyciskania, rwania, TGU, dzień dobry, przenoszenie zza głowy itd) i generalnie aż tak dużo w temacie odważników to się nie zmieniło od książki Salacha do "Jak ćwiczyć z odważnikami kulowymi" Tsatsouline'a, przepaść jednak widać w porównaniu do "Wielkiego wejścia odważników kulowych", ale to już inne metody, inne cele...
Krótko mówiąc - polecam każdemu, ale lepiej przedtem poczytać trochę Pavla, gdzie podstawowe ćwiczenia są dokładniej opisane.
Książka jest zbliżona do tego co Tsatsouline pisał w "Jak ćwiczyć z odważnikami kulowymi".
Ćwiczeń naprawdę masa, ale niektóre dla mnie są o wiele za ciężkie, a niektórych nawet się boję próbować.
To z biblioteki, więc i tak sobie zeskanuję, będę mógł się podzielić.
Generalnie jest to kompletny przewodnik treningowy, plan buduje freestyle'owo (jak w "Jak ćwiczyć odważnikami kulowymi"), zalecana długość treningu to około 30min - też jak u Caculina, natomiast ćwiczenia są podzielone na cztery poziomy trudności.
Pierwszy to ćwiczenia z jednym odważnikiem trzymanym oburącz (A), aczkolwiek jest to opisane tak:
"(...) stojąc w rozkroku chwytamy odważnik (dowolną ręką) za uchwyt w ten sposób, aby palce ręki skierowane były do tyłu. Drugą ręką obejmujemy jak najwygodniej rękę, która uchwyciła odważnik, po czym wykonujemy ćwiczenie.",
drugi to ćwiczenia z odważnikiem trzymanym jednorącz (B), trzeci to z dwoma odważnikami ©.
Niektóre ćwiczenia w poziomach się powtarzają (np. wymachy, wyciskanie itp), ale niektóre są specyficzne dla danego poziomu (np. w ćwiczeniach z kettlem jednorącz są różne wariacje wstawania).
Dodatkowo jak opanujemy poprzednie poziomy, jest rozdział p.t. "Żonglerka", tam ćwiczenia polegają na podrzucaniu, obracaniu itd odważnika, a także ćwiczenia z partnerem - wtedy odważnik przerzuca się między sobą).
Żeby przejść do etapu "żonglerki" każą nam opanować w dość wysokim stopniu (bo autor pisze: "kiedy atleta lekko operuje odważnikami wszystkich wag, gdy opanował wszystkie opisane ćwiczenia w podnoszeni i oswoił się z używaniem ciężaru(...)", w książce mowa jest o odważnikach o wadze 17,5, 25, 32,5kg (polskich) i klasycznych - 16, 24, 32 (pudowych, rozsyjskich) wszystkie ćwiczenia, których jest dla etapu A - 30, B - 31, C - 42.
Jeszcze przed samymi wskazówkami dot. zasadniczego treningu mamy rozdział p.t. "Ogólne zasady dla ćwiczących":
1. Dobór odważników,
2. Miejsce ćwiczeń,
3. Ubiór,
4. Postawa,
5. Organizacja ćwiczeń,
6. Dawkowanie ćwiczeń,
7. Kolejność ćwiczeń,
8. Rozgrzewka,
9. Ogólne wskazówki metodyczne,
10. Wskazówki higieniczne,
11. Oddychanie,
12. Samokontrola.
Może trochę w niepoprawnej kolejności to opisałem, ale wydaje mi się, że przejrzyście.
Podsumowując - myślę, że nawet w dzisiejszych czasach jest to bardzo fajny podręcznik dla odważnikowców. Ćwiczenia może nie są tak skrupulatnie opisane jak w obecnie wydawanych książkach, ale mimo to naprawdę sporo można się nauczyć.
Są ćwiczenia, na które chyba bym sam nawet nie wpadł, przykładowo - wyciskanie z pozycji mostka na głowie.
Ale też masa ćwiczeń jest takich samych, jakie opisuje Pavel (wymachy, wyciskania, rwania, TGU, dzień dobry, przenoszenie zza głowy itd) i generalnie aż tak dużo w temacie odważników to się nie zmieniło od książki Salacha do "Jak ćwiczyć z odważnikami kulowymi" Tsatsouline'a, przepaść jednak widać w porównaniu do "Wielkiego wejścia odważników kulowych", ale to już inne metody, inne cele...
Krótko mówiąc - polecam każdemu, ale lepiej przedtem poczytać trochę Pavla, gdzie podstawowe ćwiczenia są dokładniej opisane.