[nielat07]

Proces koordynacyjnego przygotowania sprawnościowego obejmuje kształtowanie siedmiu wyżej wymienionych zdolności.

Zasadniczą metodą doskonalenia koordynacji ruchowej jest ciągłe poznawanie nowych różnorodnych ćwiczeń, a także wykonywanie już znanych w różnorodnych warunkach. Założenia te znalazły praktyczne zastosowanie w metodzie zmienności ćwiczeń, która obejmuje dwa następujące kryteria:

1) Zmienności wykonywania ćwiczenia - obejmuje :
- tempo i kierunek ruchu
- wymagania w stosunku do wielkości użytej siły
- udział mięśni
- objętość ruchów
- łączenie strukturalnie różnych form ruchu
- odtwarzanie zmiennych rytmów i akcentowanie faz ruchu
- samodzielne rozwiązywanie zadań ruchowych
2) zmienności warunków wykonania - obejmuje :
- różne warunki przestrzenne ruchu
- użycie różnorodnych przyborów
- ograniczenia kontroli wzrokowej
- zróżnicowana nawierzchnia
- ograniczony czas
- ograniczona przestrzeń ruchu

Zasady dotyczące rozwijania koordynacyjnych zdolności ruchowych :

1) wprowadzaj nowe i nieznane ćwiczenia
2) dobieraj różne warunki wykonywania ćwiczeń
3) wykorzystaj ćwiczenia lustrzane
4) łącz zadania w różnorakie łańcuchy ruchowe
5) zmieniaj techniki wykonywania zadań
6) wprowadzaj okresowo dodatkowe utrudnienia lub zakłócenia akustyczne lub świetlne
7) zmieniaj przestrzenne warunki wykonania ruchu
8) wprowadzaj czasami dodatkowe obciążenia zewnętrzne
9) zmieniaj środowisko ćwiczeń

Czynniki warunkujące rozwój koordynacji ruchowej:

1) Stan i stopień sprawności układu nerwowego,
2) Uzdolnienia ruchowe
3) doświadczenie
4) dotychczasowe umiejętności
5) wyobrażenia ruchowe
6) pamięć ruchowa

Grupy ćwiczeń koordynacyjnych :

1) ćw. doskonalące zachowanie równowagi w miejscu i w ruchu
2) ćw. kształtujące umiejętności wykonywania szybkich obrotów, zwrotów i przewrotów
3) ćw.asymetryczne
4) ćw. z zastosowaniem nietypowych pozycji wyjściowych
5) ćw. z wprowadzeniem dodatkowych ruchów do zasadniczej ich formy
6) ćw. z wykorzystaniem nietypowych warunków

Rozwijając zdolności koordynacyjne należy pamiętać że człowiek posiada tylko pewną pule ruchów bazowych, a wszystkie ich odmiany to pewna wypadkowa podstawowych ruchów. Podejście to ukazuje iż człowiek może wykonywać nieskończenie wiele różnorodnych ruchów, których często nie da się odtworzyć a jedynie wykonać je z bardzo dokładnym podobieństwem.

Jak widać po raz kolejny gimnastyka jest dyscypliną która odgrywa wiodącą rolę w kształtowaniu zdolności koordynacyjnych.

Zahir pisał że warto było by nadmienić więc pozwoliłem sobie zabrać głos