2015-01-16, 20:55
Unbroken - tak z ciekawości, jakim ciężarem robiłeś martwy ciąg?
Obczajałeś clean, power clean - zarzut sztangi z ziemi bądź ze stania z wyprostowanymi ramionami na barki? Push and jerk - dynamiczne wyciskanie ciężaru z barków nad głowę? Thrusters - przysiady przednie zakończone wyciśnięciem sztangi nad głowę? Albo niesamowite ćwiczenie, w któym sztangę trzymamy na wysokości czoła, stojąc na łydkach, i samym "wejściem" pod nią wyciskamy ją na głowę, z minimalnym tylko użyciem mięśni góry ciała?
Trening siłowy z ciężarem nie kończy się na trójboju. Wręcz przeciwnie - on się na nim zaczyna. Jestem ogromnym fanem gimnastyki i dostrzegam w tym magię, ale jestem też wielbicielem treningu z ciężarami. Nie sądzę, żeby którąś z tych aktywności można było uznać za nudną, chociaż oczywiście dla każdego jedna z nich może być ciekawsza.
No i jest jeszcze jedna kwestia. Dążenie do perfekcji. Przez całą kulturystyczno-fitnessowo-modową otoczkę, technika w ciężarach paskudnie się zepsuła. W gimnastyce nie, bo gimnastyka to sport jakby elitarny (ale już w "street-workout" czy "kalistenice" technika często leży i kwiczy, nawet w przełożeniu na tamtejsze standardy, tzn. brak konieczności trzymania cechy gimnastycznej, który jest uzasadniony w sportach niebędących gimnastyką).
Przez tę modę siłownianą zapomina się o pięknej technice, która jest podstawą treningu ciężarowego. Mnie dążenie do niej zapewnia wielką frajdę, a jeszcze większą zapewnia to, że w niektórych ćwiczeniach nie mam już do czego dążyć.
A w świecie przeważa gigantyczne parcie na ciężar i to, co ludzie wyrabiają ze swoimi kręgosłupami i stawami to nawet nie zasługuje na miano żenady.
Zahir oczywiście pisze bardzo mądrze. Każdy ruch to osobny schemat i każdy ruch trzeba pielęgnować, jeśli chce się w nim być naprawdę dobrym. Nie ma co liczyć na bycie naprawdę dobrym w gimnastyce, ćwicząc tylko z ciężarem i vice versa. Ale te rzeczy miło się uzupełniają i poprzez odpowiednie proporcje możemy uzyskać jeszcze lepszą sprawność i lepsze wyniki. No i pamiętajmy, że siła jednak się przenika. Mięśnie są mięśnie, i osoba z bardzo dużym doświadczeniem ciężarowym będzie jednak miała dużo szybsze postępy (w sensie szybciej osiągnie trudne elementy) w treningu gimnastycznym, niż osoba zaczynająca od zera, nie?
Pozdrowienia!
Obczajałeś clean, power clean - zarzut sztangi z ziemi bądź ze stania z wyprostowanymi ramionami na barki? Push and jerk - dynamiczne wyciskanie ciężaru z barków nad głowę? Thrusters - przysiady przednie zakończone wyciśnięciem sztangi nad głowę? Albo niesamowite ćwiczenie, w któym sztangę trzymamy na wysokości czoła, stojąc na łydkach, i samym "wejściem" pod nią wyciskamy ją na głowę, z minimalnym tylko użyciem mięśni góry ciała?
Trening siłowy z ciężarem nie kończy się na trójboju. Wręcz przeciwnie - on się na nim zaczyna. Jestem ogromnym fanem gimnastyki i dostrzegam w tym magię, ale jestem też wielbicielem treningu z ciężarami. Nie sądzę, żeby którąś z tych aktywności można było uznać za nudną, chociaż oczywiście dla każdego jedna z nich może być ciekawsza.
No i jest jeszcze jedna kwestia. Dążenie do perfekcji. Przez całą kulturystyczno-fitnessowo-modową otoczkę, technika w ciężarach paskudnie się zepsuła. W gimnastyce nie, bo gimnastyka to sport jakby elitarny (ale już w "street-workout" czy "kalistenice" technika często leży i kwiczy, nawet w przełożeniu na tamtejsze standardy, tzn. brak konieczności trzymania cechy gimnastycznej, który jest uzasadniony w sportach niebędących gimnastyką).
Przez tę modę siłownianą zapomina się o pięknej technice, która jest podstawą treningu ciężarowego. Mnie dążenie do niej zapewnia wielką frajdę, a jeszcze większą zapewnia to, że w niektórych ćwiczeniach nie mam już do czego dążyć.
A w świecie przeważa gigantyczne parcie na ciężar i to, co ludzie wyrabiają ze swoimi kręgosłupami i stawami to nawet nie zasługuje na miano żenady. Zahir oczywiście pisze bardzo mądrze. Każdy ruch to osobny schemat i każdy ruch trzeba pielęgnować, jeśli chce się w nim być naprawdę dobrym. Nie ma co liczyć na bycie naprawdę dobrym w gimnastyce, ćwicząc tylko z ciężarem i vice versa. Ale te rzeczy miło się uzupełniają i poprzez odpowiednie proporcje możemy uzyskać jeszcze lepszą sprawność i lepsze wyniki. No i pamiętajmy, że siła jednak się przenika. Mięśnie są mięśnie, i osoba z bardzo dużym doświadczeniem ciężarowym będzie jednak miała dużo szybsze postępy (w sensie szybciej osiągnie trudne elementy) w treningu gimnastycznym, niż osoba zaczynająca od zera, nie?
Pozdrowienia!