Ocena wątku:
  • 0 Głosów - 0 Średnio
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 13-16 sierpnia 2015 - seniorki
#1
Heart 

(Mrówek mi kazał. Można kopiować i re-publikować do woli. Zdjęcia od USA Gymnastics, z wyjątkiem jednej reklamy Adidasa.)

Odbyły się niedawno mistrzostwa Stanów Zjednoczonych w gimnastyce sportowej (zwane "P&G championships", nie mylić z "Gymnastics championships" gdzie można zobaczyć gimnastykę artystyczną, akrobatykę, trampoliny i tumbling).

Dlaczego warto się nimi zainteresować?
1. Bo można je obejrzeć - USA Gymnastics wrzuca coraz więcej materiałów na oficjalnego YouTube'a.
2. Bo to gimnastyka na najwyższym światowym poziomie - Stany mają ostatnie zwycięstwo olimpijskie, ostatnie mistrzostwo świata, 3 ostatnie mistrzynie olimpijskie i gazyliony innych tytułów.
3. Bo mnóstwo ludzi je śledzi i można dużo poczytać i podyskutować w gymternecie.

Dziś będzie o seniorkach.

Kto się zjawił na mistrzostwach:

Oczywiście Simone Biles (z World Champions Center, klubu, który założyła ze swoją trenerką). Simone ostatnio czyni gimnastykę nudną - pytanie nie jest kto wygra, tylko kto będzie drugi po niej - i to tak w wieloboju, jak i na przyrządach. Podważa też dotychczasowy podział na "power gymnasts" (dobre na skoku i wolnych) vs. "grace gymnasts" (panie równoważni i poręcz) - wymiata wszystko.

   

Gabby Douglas (z Buckeye Gymnastics, wcześniej pracowała z Chow, trenerem Shawn Johnson), mistrzyni olimpijska wracająca po dłuższej przerwie. No więc jak z tym powrotem? Czy zagrozi Simone? Czy obroni złoto olimpijskie (bo taki ma cel)? Czy w ogóle pojedzie na Olimpiadę? W Stanach ciężej załapać się do kadry olimpijskiej niż potem dostać tam medal.

   

Aly Raisman (z Brestyan's, klubu Alicji Sacramone) - również powracająca po dłuższej przerwie członkini Fierce Five. Znów, jak tam powrót? Jak w porównaniu do Gabby i Kyli? Czy istnieje życie w Amerykanskiej gimnastyce po 21-szych urodzinach?

   

Kyla Ross (z Gym-Max), vice-mistrzyni świata 2013 (i brąz 2014), jedyna z Fierce Five bez większej przerwy po olimpiadzie. Znana z przewidywalnego, porządnego wykonywania układów, ale nie zwiększająca znacząco ich trudności. Utrzymanie wysokiego poziomu jest osiągnięciem samym w sobie, a jeśli doliczyć, że Kyla przez parę lat sporo urosła, to rośnie i mój podziw.

   

Maggie Nichols (z Twin City Twisters). Piąta w mistrzostwach Stanów w 2013, trzecia w 2014. Wypadek wykreślił ją z ostatnich mistrzostw świata. Czy jest gotowa na powrót? Czy będzie nadal piąć się w górę w narodowym rankingu?

   

Mykayla Skinner (z Desert Lights) - nie mylić z McKyla, ale też świetna w skoku, brązowa medalistka świata w tej dyscyplinie w 2014. Robi skok na jednej ręce i jest tu jedyną oprócz Simone która robi 2 skoki. Wolne też niezłe. Czy będzie godną następczynią swojej imienniczki?

   

Bailie Key (z Texas Dreams) - świeża seniorka, srebrna medalistka z Jesolo 2015. Jak wypadnie jej świeża krew w porównaniu z dotychczasowymi seniorkami?

   

Madison Kocian (z WOGA - producent 2 mistrzyn olimpisjkich: Carly Patterson w 2004 i Nastia Liukin w 2008) - ostatnio widziana w 2013, kiedy odniosła kontuzję w kostce.

   

Walczą również: Alyssa Bauman, Ashton Locklear, Rachel Gowey, Brenna Dowell, Nia Dennis - niektóre z nich mogą się poszczycić "tylko" drużynowym złotem świata 2014 lub zawodów typu Jesolo czy PanAm.

Kogo zabrakło (wybór totalnie subiektywny):

Jordyn Wieber, mistrzyni świata 2011 i członkini Fierce Five która niedawno ogłosiła emeryturę. Jordyn jest w college'u, ale nie ma prawa być zawodniczką NCAA gdyż została profesjonalistką (czyli przyjmowała pieniądze za kontrakty reklamowe) - nie wiem jak jej, ale mi serce krwawi z tego powodu.

   

McKyla Maroney, mistrzyni świata w skoku w 2011 i 2013, która boryka się z kłopotami zdrowotnymi (chodzą słuchy o "adrenal fatigue", koordynatorka kadry narodowej mówiła o kłopotach z sercem).

   

Katelyn Ohashi - zwyciężczyni 2013 American Cup (nad Biles, która się jeszcze pieła na szczyt), po kontuzji pleców spadła z poziomu Elite na poziom 10.

Peyton Ernst - trochę tytułów (np. srebro w Tokyo World Cup w 2013 i złoto w City of Jesolo Trophy w 2014), dużo kontuzji w kluczowych momentach (mistrzostwa Stanów w 2014) i w koncu emerytura z gimnastyki elite.

Można jeszcze zobaczyć ładną infografikę u Gymnastike.org.

No to jedziem. (Niestety nie potrafię rozpoznawać trudniejszych elementów ani doliczać się obrotów, więc po mądrzejsze analizy muszę was odesłać do mądrzejszych ludzi.)

Dzień 1
Transmisja | pojedyńcze ćwiczenia | zdjęcia | inny artykuł | inny artykuł

Kocian spada z równoważni podczas araba.

Locklear ma piękne poręcze.

Douglas i Key bardzo w porządku, ale też niczym nie zachwyciły - zapewne w nadchodzącym czasie pokażą więcej, szczególnie Gabby, która z 7. miejsca na mistrzostwach Stanów w 2011 wystrzeliła do najwyższego tytułu gimnastyki światowej w zaledwie rok.

Skinner mocno skacze. Poręcze trochę cierpią na wykonaniu. Na wolnych robi swój "double-double layout" - była jedyną na świecie prócz Kanadyjki Victorii Moors, która wykonwywała ten element, a ta ostatnia ogłosiła niedawno emeryturę.

Key ma piękne poręcze i wolne - kończy wieczór na miejscu czwartym. Gymternet jest mocno podzielony w sprawie jej choreografii, jak i jej stroju, bo nie każdy wie że to reprodukcje stroju jej trenerki Kim Zmeskal z 1991, a sam w sobie jest koszmarny, jak wiele rzeczy z lat 90-tych.

Ross upada 2 razy: na wolnych ratuje się rękoma, na poręczach siada przy niedokręconym zejściu. Ma ładne skok i równoważnię, ale ogólnie różowo nie jest.

Przesądna Raisman przywdziewa biały strój (własnego projektu), który ma przynieść jej szczęście. Jednak spada z równoważni (na " split jump") - a jest brązową medalistką olimpijską na tejże, więc gymternet w szoku. Bierze się w garść i uzyskuje najwięcej punktów tego dnia na wolnych. W pierwszej ścieżce ma z 6 kozłów - komentator się dziwi, że od tych obrotów nie robi jej się niedobrze. Kiepsko ląduje Amanara, ale jest jedną z niewielu która w ogóle go próbuje. Kończy dzień jako czwarta.

Biles upada na wolnych. Upadają i szczęki całego gymnternetu. Ale Biles może upaść i 2 razy i wygrać, więc jeszcze nic straconego. Ląduje tak świetnego Amanara, że USA gymnastics ustawia go jako "cover photo" na fejsie. Niektórzy mówią, że równie dobry co ten McKayli z finału drużynowego olimpiady.

Nichols ląduje Amanara i ma ogólnie fantastyczny dzień. prowadzi przez 3 rotacje, ale że jedne przyrządy dają w praktyce więcej punktów niż inne, nie oznacza to przewagi nad Biles. Nikt nie ma przewagi nad Biles.

Rewia mody cudowna - nowością są kryształy ułożone we wzory imitujące koronki, przepiękne, szczególnie w wydaniu Ross.

Jeśliby pić shota przy każdym Yourchenko z 2 obrotami lub każdym "wolf turn", imprezę zaliczamy do udanych.

Dzień 2
Transmisja | pojedyńcze ćwiczenia | zdjęcia | inny artykuł

Kocian wygrywa na poręczach. Z równoważni usuwa feralnego araba.

Key ma trzecie miejsce ex-aequo (z MyKayla) na wolnych, trzecie na poręczach, czwarte w wieloboju - niezły start w świecie seniorów.

Ross nie dokręca DTY, na poręczach znów siada niedokręcone zejście. Równoważnia za to piękna. Kyla ma nie do konca zagojoną kontuzję stopy - nie ma lekko, kończy na miejscu 10. Zapewne to bardziej długoterminowa historia daje nominację do kadry narodowej.
Douglas nieco poprawia swoje występy i kończy na niezłym miejscu czwartym.

Skinner ma piękne skoki - pierwszy na jednej ręce, drugi na dwóch. Zajmuje drugie miejsce z dwóch, co może nie brzmi imponująco, ale ma spore szanse na medal światowy. Na wolnych zajmuje trzecie miejsce. Poręcze i równoważnia niestety ciut słabsze.

Douglas stawia na wykonanie, nie trudność. Mówi w wywiadzie, że ma trudność na poziomie 60-70% tego, co chciałaby mieć za rok i że nie zagrywa jeszcze wszystkich swoich kart.

Raisman ma piękne wolne i wygrywa na tym przyrządzie o 0.3 nad Simone. Amanar jeszcze gorszy niż pierwszego dnia - dla lubiących emocje, spowolniony filmik. Niemniej brąz jest, nominacja do kadry jest, nadzieja na Rio 2016 jest - czego chcieć więcej?

Nichols spada z równoważni podczas rozgrzewki, po czym upraszcza swoje ćwiczenie o 0.3 punkta. Na wolnych wyskakuje poza granicę obiema nogami (0.3 punkta). Ląduje Amanara za 15.850 i kończy ze srebrnym medalem.

Biles prowadzi dwoma punktami. O ile mnie wzrok nie myli, robi z równoważni zejście, które najlepsze gimnastyczki robią z górnej poręczy - i stoi. Prowadzi trzema punktami. Czterema. Prawie pięcioma! Mogłaby zaliczyć 5 gleb, 5 razy wąchać matę i wciąż by wygrała! Tak oto zdobywa trzecie narodowe złoto pod rząd. Czas na światowe!

W dniu drugim pijemy za każde piękne ustane lądowanie i każdy element wycięty po pierwszym dniu - w gimnastyce liczy się również strategia.

USA gymnastics powołuje 15 seniorek do kadry narodowej i zaprasza je na dwa obozy, gdzie będzie selekcja na mistrzostwa świata.

Podsumowując:

Wielobój: Biles, Nichols, Raisman, Key, Douglas, Kocian, Baumann, Skinner, Dennis, Ross
Skok: Biles, Skinnner
Poręcze: Kocian, Locklear, Key, Douglas, Biles, Gowey, Nichols, Schild, Dowell, Baumann
Równoważnia: Biles, Baumann, Ross, Dennis and Nichols, Gowey, Skinner and Raisman, Douglas, Key
Wolne: Raisman, Biles, Skinner and Key, Nichols, Douglas, Dowell, Kocian, Baumann, Dennis

Wyniki w pięknej tabeli

Teraz wy: jak wam się podobały zawody? A jak artykuł?
#2

Bajer kawał dobrej roboty !
#3

Fantastyczny artykuł Aniu. Pisz więcej !!!


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości